Alex Eberle e Ivo Gasparin

Alex Eberle e Ivo Gasparin

Parla Talian

Ivo Gasparin - Graduado em Filosofia e Pós-graduação em Letras, Ivo Gasparin é professor de Língua Portuguesa e Literatura Brasileira. Com o pseudônimo de Tóni Sbrontolon, é colunista e autor. Dentro da música, destacou-se como fundador e componente do Grupo Ricordi.

Contatos

Un bel presente de aniversário

E la ze na bela recordasson...

Cossa gheto, Bepi, che te si sèrio cossita?
– Ah, son quà ndrio pensarghe sora, che sabo che vien, la me vizingna la ze de aniversàrio, e vui darghe un presente, ma no sò cossa comprarghe.
– Si bon, un presente par na vizigna? Maria Santa! Daghe un paro de calsseti... Vuto chè meio?
– Te me dizi de darghe un paro de calsseti? Son mia gnanca un imbambio, um tiran che gnanca ti, nò...
– Ma parchè, alora? Cátito che un paro de calsseti no l’è mia un bel presente?
– Un paro de calsseti no l’è gnente! Vuto saver cossa che’l me vizinho el ghe ga dato de presente a la me dona ntel Natal passado? Na corente de oro de disdoto gradi!
– Cramegna! Ben, ben, alora daghe un reloio! Te sè che le fémene le ghe piase de guadagnar un reloio.
– Un reloio? Un reloio no’l costa gnanca trezento cunti. Son mia stúpido cossita, nò, e gnanca un tiran come ti! 
– Ben, ben, vuto che te dighe chè, mi?
– Scolta che te inconto nantra de bona: a due mesi in drio, quando la me fémena la ga compio i ani, el me vizinho el ghe ga dato un paro de recini pieni de pérole. La me fémena la me ga dito che un paro de recini compagni, i costa de pì de mila cunti.
– Segnor benedeto, Bepi, e ti cossa dízito?
– Par quela che son quà tuto perso, par saver cossa darghe de presente a la me vizigna, parchè no passa via un mese che’l me vizigno no’l ghe dae qualche presentin a la me fémena. Ma anca ela, magari, quando che la fà un bolo, o che la fà o gróstoli, sempre la se ricorda de mandarghe un toco de bolo o arquanti gróstoli...
– Ben, ben , alora se la ze cossita, mi penso che no te ghè altro de darghe.
– Nò, ma mi vui darghe na bela  recordasson!
– Par tuto quelo che te me gh’è contà, mi cato che te pol darghe na bela scornada. Cossa dízito?
– Come cossita? Na scornada?
– Siiii... Na scornada, parchè i to corni i ga de esser longhi, compare. E la ze na bela recordasson...