Alex Eberle e Ivo Gasparin

Alex Eberle e Ivo Gasparin

Parla Talian

Ivo Gasparin - Graduado em Filosofia e Pós-graduação em Letras, Ivo Gasparin é professor de Língua Portuguesa e Literatura Brasileira. Com o pseudônimo de Tóni Sbrontolon, é colunista e autor. Dentro da música, destacou-se como fundador e componente do Grupo Ricordi.

Contatos

El Corona Viro

– Matilde, sito mata, ndar in volta pa e rue?! Gheto mi paura de ciapar el viro?

Matilde, sito mata, ndar in volta pa e rue?! Gheto mi paura de ciapar el viro?
– Stà gnanca parlar, comare. Ma me gò passà spírito da par tudo. Ntele man, ntei brassi, fin sù pa fàcia o gò passa. Ma me ga tocà ndar ntel mercado, parchè se gavemo ciapà sensa súchero. 
– Anca mi me tocà ndar ntela farmàssia, parchè el me vècio el pol mia restar sensa i comprimidi del costerol e dei tigridi.
– Ma no saralo mia robe del demônio?
– I parla che a ze na pandemia. Ma mi cato che el ze un pandemônio che laoro lì. Mi son belche stufa e agra de star rento de casa. El me omo, pò, che lera costumà  ndar giugar le carte ntela bodega, l’è ndrio deventar mato. El camina in quà, in nà...mi cato che’l gà belche fato un duzento chilómetri rento de casa.
– Noantri, gràssie a Dio, gavemo l’orto. Alora el và la fora, ma el vien rento co e sinele piene de tera. El se senta zo ntel chofà co le braghe sporche. L’é tuto un rabalton.  Dopo el se ga messo a far de magnar par passar el tempo. Se te vedissi, comare, che sbródeghi che vien fora! 
– Na volta mi restea cativa quando che l’omo el  rivea casa co a spussa de caciassa. Adesso, dao gràssie a Dio quando che’l riva darente co spussa de spírito. Se ze come che i dize  che’l vero lì el more de l’odor de spírito, el me omo nò n’ol more mia. Se sente spussa de caciassa distante trè metri.
– Sol na roba, mi no son stata bona de capir: parchè che i ghe ga metesto el nome de corona? Par quelo che sò mi, la corona la ze quela de dir sù el rosário.
– Gavea razon la me mama quando che la dizea che’l mondo lera ndrio voltarse de gambe in sù. No dà gnanca pì par saludarse, gnanca darse le man...
– Sì, sì... i dize che ze fin pericoloso meter e man ntei soldi. Alora, ndemo fenirla onde? Ben, ma ndemo casa, comare, che de quà un pochetin l’è capace de capitar le polìssie e i me mena in prison ncora.
– Quando che te scolti l’auto de a Prefeitura chel recomanda star casa, tótela, comare.
– Si...ciao, ciao... e no sò gnanca fin quando, magari.  Stame ben!
– Ciao, comare. Stame ben anca ti.