Alex Eberle e Ivo Gasparin

Alex Eberle e Ivo Gasparin

Parla Talian

Ivo Gasparin - Graduado em Filosofia e Pós-graduação em Letras, Ivo Gasparin é professor de Língua Portuguesa e Literatura Brasileira. Com o pseudônimo de Tóni Sbrontolon, é colunista e autor. Dentro da música, destacou-se como fundador e componente do Grupo Ricordi.

Contatos

el presentigno de Natal

- Veto onde, comare, con tuta che a pressa li?

- Veto onde, comare, con tuta che a pressa li? - So’ndrio ndar là de la loza par veder se cato fora el presentigno de Natal pa’l me netigno. Ma no sò se son bona de catarlo, è... - Ma cossa te galo dimandà, mò? - El me gà dimandà che ghe dizesse al Papai Noel che’l ghe portesse un botònico (biônico) - Maria Santíssima, comare, che mestier saralo? - E l’è un mestier fato che gnanca un omo, che’l par fin un barbastrio, pien de gambe, brassi e ale, de par tuto... - Si, si... i cognosso mi, comare, che i trapèi li. Anca el me netigno el ghi’nà na mùcia de botònichi (biônicos). I vien rento te un pacotin de pràstico, tuti desmontai a pessete. E lu, en trè, quatro minuti li monta su. Robe de gnanca creder. Mi no son bona de capir che bruti gusti a voler guadagnar un trapel de quei, tel Natal. El me netigno, pó, seto cossa che’l me gà dimandà de presente de Natal? - Cossa, comare? - Par dir ben la verità, no sò gnanca ben cossa che l’è. Me par che l’è un nome come “prestèsson”(play station), un mestier cossita. Ma ghe parlo a la tosa de la loza, che ela la sà. - Signor, ma che fadiga de capir a gurizada de oncoi. - Altro che’l nostro tempo, comare, che se guadagnea na bonecheta fata de strassi, e che contenti che se restea. - I tosatèi, lora, i guadagnea un camioneto de legno, co’e rodete fate con due rochèi, e pronto... - Si, si... E che’l tempo là, no se parlea mia de Papai Noel, nò. L’era el Gesù Bambin che vegnea co’a musseta portar i presenti. - Pròpio vera, comare. De note, se paricea i piati pieni de sèmole, par darghe de magnar a la musseta e, a la matina se levea su, e i presenti i zera la te i piati: na bonecheta... o un subioto... o un camioneto...o na cicolatina... trè, quatro dulci... un mandolato... e cosi vanti... - Sempre me penso che a mama la fea i biscoti par méterli tel piatin anca quei... - Che bel tempo, comare! - Bel tempo, pròprio, sensa tante cagnere... - Ben, ma assa che me toca ndar, vanti che i sare su a loza, e veder se son bona de catar sto botònico pa’l me netigno. Nantro giorno se la contemo meio... - Ciao, ciao, comare...