Alex Eberle e Ivo Gasparin

Alex Eberle e Ivo Gasparin

Parla Talian

Ivo Gasparin - Graduado em Filosofia e Pós-graduação em Letras, Ivo Gasparin é professor de Língua Portuguesa e Literatura Brasileira. Com o pseudônimo de Tóni Sbrontolon, é colunista e autor. Dentro da música, destacou-se como fundador e componente do Grupo Ricordi.

Contatos

El Mostero dei Mónachi (monges)

La pa l’ano de mila e seissento e mila setessento e no sò quanto, ghen’era i mosteri.

La pa l’ano de mila e seissento e mila setessento e no sò quanto, ghen’era i mosteri. I mosteri i gera sarai de pi che na prison. Dopo che qualche dun ndea rento, el vegnea fora gnanca dopo de morto, parchè i lo interava là rento ntel mostero. Ma el pedo ze che ghen’era fameie poarete, con tanti fioi, e alora sucedea che, de le volte, i ciapea un fioleto e i lo impiantea là rento ntel mostero par èsser mònaco.

Alora, ghen’è stà un, che l’è ndà rento ntel mostero ncora de picoleto, e no’l gà visto gnente de sto mondo. E là i vivea isolai. No ndea rento nessun de strànio, sol quili che i ndea rento par restar là fin morir. Fémene, alora, gnanca in pensamento, no i savea gnanca come che le zera fate. Aviuni no i vedea, parchè nel quel tempo no ghen’era gnanca avion gnancora. Sol i sentia el bordel del trem che passea distante.

Alora, sto picoleto che gavemo parlà prima, el gà vivesto novanta trè ani là rento. L’era considerato un vero santo, de pi che’l Frei Salvador. Ntela ora dela morte, el superiore el gh’è gà dimandà se, vanti de morir, el gavea qualche desìdero. Lu el gh’e ga dito cossita:
– Vanti de morir, mi volaria veder un trem, o na fémena.
Ciò, i superiori i ze deventai mati. Come far par menar rento na fémena ntel convento? Saria un scándalo para tuta la ciesa. E menar rento un trem, pedo ncora, parchè el convento l’era postà in sima un monte. I gà pensà, i gà pensà e i gà resolvesto de catar fora a vècia pi vècia e pi bruta de la redondesa, che alora non ghin saria perìcoli de qualche pecato. E i ghi catà fora na vècia sgherla, orba de un ócio, sol con un dente ntea banda drita, quìndese o vinti cavei, e tuta inrugada su. I ghe gà metesto un fazzoleto in tea testa, che la ze restada fora sol co’l naso e con un ócio sol, parchè la zera orba de quel’altro. Tuta coerta de in sima a in fondo. I gà sentà sto frate nte na carega e i gà fato vegner resto sta vècia. Quando che lu el gà visto che’l mestier li, el gà parlà cossita:
– Adesso posso morir in pace. Gràssie, Segnor, che vanti de morir gò bio la gràssia de veder un trem.

E cossì l’è morto in pace.